Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ze spektrum autyzmu

Zgodnie z zapowiedziami na audycji zabieram się za przygotowanie kilku postów dotyczących "Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością".

Być może dla części z Was materiały tu zaprezentowane okażą się oczywiste, ale myślę, że warto o tym mówić i przekazywać szerszemu gronu, dlatego też zachęcam do udostępniania. 

Opierać się będę na własnych doświadczeniach, filmikach przygotowanych prze portal Integracja oraz na ich publikacji o takim samym tytule, jak mój post: "Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością". Nieżyjący już  Piotr Pawłowski, Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji, tak piszę we wstępie o swoim poradniku:

 "Bez zahamowań, spontanicznie!
Oddaję w Wasze ręce publikację, która niesie przesłanie zintegrowania dwóch światów. Do jej stworzenia zaprosiłem kilku przyjaciół z różnymi niepełnosprawnościami, którzy na co dzień mają do czynienia z różnego rodzaju komunikacyjnymi wpadkami czy faux-pas. Świat ludzi sprawnych często nie rozumie, ale też nie wie, na jakie pułapki może trafić w świecie ludzi niepełnosprawnych. Podpowiadamy zatem, jak możecie prosto i łatwo nawiązać aktywny kontakt, a nawet zrobić więcej. Współistnieć lub współdziałać w różnego rodzaju życiowych sytuacjach."

Zintegrowanie dwóch światów to coś, co lubię, więc zacznijmy działać, aby tak było!

Na początek kilka zasad zachowania wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną 
oraz osób ze spektrum autyzmu. 
Zapiszę je w punktach, aby było bardziej przejrzyście

• Po pierwsze i najważniejsze BĄDŹ OTWARTY, a za tą otwartością niech idzie UWAŻNOŚĆ. Jeśli chcesz podjąć jakąkolwiek interakcje z osobami z niepełnosprawnością, to musisz otworzyć się na jej potrzeby i problemy. Trzeba też starać się wysłuchać i zrozumieć. Czasami niektóre zachowania czy rytuały, np. w rodzinach osób z autyzmem mogą nas dziwić, ale im ułatwiają życie.
• Po drugie PODARUJ CZAS, sobie i osobie z niepełnosprawnością. One potrzebują go więcej, aby coś opowiedzieć, wskazać, wykonać. Staraj się nie okazywać znudzenia i służyć pomocą, jeśli będą jej potrzebować. Najlepiej zapytać: Jak mogę Ci pomóc?
• Bardzo ważne jest też, aby PODEJŚĆ Z SZACUNKIEM. Z osobą z niepełnosprawnością intelektualną też można się przywitać, podać rękę, powiedzieć: dzień dobry, a to, że osoba dorosła ma niepełnosprawność intelektualną nie znaczy, że mamy traktować ją jak małe dziecko. 
• Podczas spotkania ROZMAWIAJ BEZPOŚREDNIO Z OSOBĄ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ, a nie z jej opiekunem, który stoi obok. Jeśli skierujesz kilka słów do osoby z niepełnosprawnością to sprawisz jej ogromną radość i pokażesz, że jest ona dla Ciebie ważna. Nawet jeśli Ci nie odpowie, to na pewno się uśmiechnie. Pamiętaj też, że osoby z autyzmem mają problem z kontaktem wzrokowym, ale to, że nie patrzą, nie znaczy, że Cię lekceważą.
• Jeśli widzisz rodzica lub terapeutę z dzieckiem z autyzmem, to POWSTRZYMAJ CIEKAWOŚĆ i najlepiej nie zwracaj uwagi. Czasami zachowania tych osób mogą Cię dziwić, ale uwierz rodzic lub terapeuta wie, jak ma postępować, kiedy dziecko np. krzyczy w sklepie. 
•  NIE OCENIAJ. Dziecko z niepełnosprawnością może przyjść na świat w każdej rodzinie, nie jest to, jak się kiedyś mówiło, "kara za grzechy", a osobą z niepełnosprawnością może stać się każdy z nas. Pamiętajmy o tym.

To zasady ode mnie.
Według mnie trafne, ale pewnie można dopisać ich więcej.
Masz pomysł na kolejną? Napisz w komentarzu.

A na koniec jeszcze link do animowanego filmu z portalu Integracja, który w pigułce przedstawia najważniejsze kwestie, o których tu pisałam:

https://www.youtube.com/watch?v=RUbAzv_SeRc

Dzięki, że przeczytaliście.
Zostawcie po sobie ślad, polajkujcie, komentujcie, udostępniajcie.
Niech te wieści idą w świat !